Eurodeputowani S&D wyrazili dziś swoje rozczarowanie w kwestii porozumienia ministrów finansów UE w sprawie automatycznej wymiany informacji na temat interpretacji podatkowych pomiędzy państwami członkowskimi UE.
 
Rzeczniczka Grupy S&D do spraw gospodarczych i walutowych, Elisa Ferreira powiedziała:
 
- Wielka szkoda, że Rada osłabiła wniosek Komisji Europejskiej. Ten wniosek stanowił już absolutne minimum w zakresie przejrzystości interpretacji podatkowych i nie był w stanie poradzić sobie z wielkim skandalem LuxLeaks, kiedy międzynarodowe konsorcjum dziennikarzy ujawniło, że ponad 300 dużym przedsiębiorstwom  zaoferowano tajne porozumienia w Luksemburgu, w celu zmniejszenia ich kwot podatku.
 
- Decyzja o odmowie przyznania Komisji dostępu do treści interpretacji, które będą wymieniane przez państwa członkowskie oraz o ograniczeniu jej pozycji w kwestii monitorowania wykonania dyrektywy, jest absolutnie niezgodna z samą istotą przejrzystości, która jest konieczna w tej kwestii; jest ona także sprzeczna z europejskim duchem. Komisja musi być w samym centrum tej agendy. Na przykładzie Grupy Kodeksu Postępowania, ustanowionej w ramach Rady widzieliśmy, co się dzieje, kiedy przejrzystość zostaje ograniczona.

Rzecznik Grupy S&D ds. interpretacji podatkowych, belgijski eurodeputowany, Hugues Bayet dodał:
 
- W ostatnich miesiącach rzeczy ewoluowały w dobrym kierunku, ale Rada nie poszła wystarczająco daleko. Musimy zachować czujność i nie zadowolimy się działaniami, które byłyby tylko kosmetyczne.
 
- Analizowane i weryfikowane muszą być wszystkie bez wyjątku interpretacje podatkowe firm międzynarodowych. Rada proponuje, by wykluczyć z tego porozumienia podatkowe na więcej niż 5 lat, co nie ma sensu.
 
- Przepisy są skuteczne tylko, jeśli są sankcje. Rada odrzuca jednak kary.
 
- Nikt nie może być jednocześnie sędzią i ławą przysięgłych. Rada pragnie być organem referencyjnym w kwestii sprawdzania i regulowania rozporządzeń podatkowych. Teraz to Komisja powinna przejąć tę rolę w zapewnianiu większej równości.
 
- Powinniśmy pamiętać, że tylko koncerny międzynarodowe są zwycięzcami konkurencji podatkowej, jaką uprawiają kraje. Obywatele i państwa zawsze są przegrani. Konieczne jest uregulowanie praktyk planowania podatkowego dla koncernów międzynarodowych, ponieważ uczestniczą one w rozwoju społeczności.