W Brukseli rozpocznie się wkrótce 43. sesja Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz Unii Europejskiej (WZP AKP-UE). Szczyt, który odbędzie się w dniach 24 - 28 czerwca, będzie ważną okazją do ożywienia debat i przedstawienia możliwych wspólnych rozwiązań w obliczu globalnych kryzysów, takich jak zmiany klimatu, terroryzm, bezpieczeństwo żywnościowe, ubóstwo i prawa człowieka.
Delegacja Grupy S&D dopilnuje, aby zgromadzenie to stawiło czoła nadchodzącym wyzwaniom, stosując postępowe podejście, skoncentrowane na multilateralizmie, demokracji i rządach prawa, pomimo wyraźnych prób ze strony skrajnej prawicy zablokowania wszelkich możliwych kroków naprzód oraz interpretowania wszystkich dominujących wyzwań wyłącznie poprzez pryzmat migracji i bezpieczeństwa. Jesteśmy przekonani, że niniejsze WZP AKP-UE może dać silny impuls do odblokowania zatwierdzenia długo oczekiwanej umowy zastępującej umowę z Kotonu, silnego narzędzia ułatwiającego multilateralizm w przypadku konfliktów i naruszeń prawa międzynarodowego.
W skład delegacji Grupy S&D, której przewodzi współprzewodniczący WZP AKP-UE, Carlos Zorrinho, wejdzie między innymi troje naszych wiceprzewodniczących AKP-UE, Dan Nica, Christophe Clergeau, Maria Arena oraz koordynator Grupy S&D, Hannes Heide.
Współprzewodniczący WZP AKP-UE, eurodeputowany S&D, Carlos Zorrinho, powiedział:
- Zmiany klimatyczne, kryzysy humanitarne, przesiedlenia biednych ludzi, terroryzm, brak bezpieczeństwa żywnościowego, podwyżki cen spowodowane rosyjską wojną z Ukrainą oraz weto wobec zatwierdzenia umowy zastępującej umowę z Kotonu, przetrzymywanej jako zakładnik najpierw przez węgierski, a teraz przez polski rząd; istnieje słowo, które dobrze pasuje do opisania tych korelujących ze sobą wyzwań i zagrożeń: dysproporcja.
- Istnieje dysproporcja między przyczynami i miejscami powstawania tych kryzysów a miejscami, gdzie ich skutki są poważniejsze i bardziej rozpowszechnione, głównie na kontynencie afrykańskim oraz na wyspach Karaibów i Pacyfiku. Te nieproporcjonalne skutki można łatwo zidentyfikować w postaci konsekwencji zmian klimatu w krajach rozwijających się - wywołanych głównie przez najbardziej rozwinięte obszary świata - takich jak liczne susze, klęski głodu, wysiedlenia i konflikty, ale także niedobór zboża z Ukrainy i nawozów z Rosji, z powodu wojny.
- Nie ma lepszego rozwiązania niż globalna współpraca. Multilateralizm wśród równych to jedyna konkretna droga naprzód.
- Proces post-Kotonu pokazał, że geopolityczne aspiracje UE nie są zgodne z UE skrępowaną modelem podejmowania decyzji opartym na szantażu i wetach. Czas na odwagę; czas położyć kres konfrontacji i rozpocząć fazę multilateralizmu wśród równych.
