Socjaliści i Demokraci w Parlamencie Europejskim zdecydowanie sprzeciwiają się planom państw członkowskich w Radzie, które chcą dokonać znacznych cięć w budżecie UE na przyszły rok. Głosowali oni dzisiaj za tekstami w sprawie budżetu na rok 2022 w Komisji Budżetowej PE domagając się odpowiedniego finansowania, które odpowiadać będzie celom związanym z odbudową, zadeklarowanym przez rządy państw członkowskich w Radzie UE, w Komisji Europejskiej i w Parlamencie Europejskim.
Victor Negrescu, rumuński eurodeputowany i negocjator Grupy S&D ds. budżetu UE na rok 2022, powiedział:
- Dla nas, Socjalistów i Demokratów w PE, najważniejsze w budżecie UE są trzy priorytety ważne dla przyszłości naszych obywateli. Pierwszym z nich jest wspieranie odbudowy społecznej. Będzie to możliwe tylko wtedy, kiedy UE upewni się, że będzie wystarczająco dużo pieniędzy i skupimy się na młodzieży, zatrudnieniu, edukacji i polityce socjalnej, a także kiedy wesprzemy kręgosłup naszej gospodarki, czyli małe i średnie przedsiębiorstwa oraz startupy. Drugim priorytetem jest inwestowanie w zrównoważoną przyszłość. Innymi słowy chodzi o finansowanie badań naukowych i innowacji, w tym inwestycje w zdrowie, cyfryzację oraz inteligentny, zrównoważony i przystępny cenowo transport i rolnictwo. Trzeci priorytet dotyczy solidarności i unijnych wartości, bez których nasza Unia nie byłaby wierna sobie. Mówimy tutaj o środkach finansowania na rzecz równości płci, spójności społecznej i działań zewnętrznych, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy na rzecz rozwoju w krajach trzecich.
- Jednak to, co widzimy, jest niezwykle niepokojące. Rada idzie w złym kierunku, obcinając 1,43 mld euro z różnych działów budżetu UE. Z doświadczenia wiemy, że w czasach kryzysów cięcia środków finansowych i polityka oszczędnościowa są przyczyną katastrofalnego wyniku dla gospodarki UE oraz odbudowy tak wielu gospodarek, społeczności lokalnych i rodzin w Europie w ciągu ostatnich 10 lat i w dłuższym okresie. Jako Socjaliści i Demokraci uznajemy budżet UE za dźwignię do wyeliminowania ubóstwa dzieci. Mając to za naczelną zasadę, wzywamy do znacznego zwiększenia o 3 miliardy euro funduszu przeznaczonego na gwarancję dla dzieci. Instrument ten jest jednym z najlepszych osiągnięć portugalskiej prezydencji Rady, kierowanej przez socjalistyczny rząd Antónia Costy. Byłoby rzeczą niezwykle cyniczną, gdyby prawicowe rządy, Rada i nasi koledzy z prawicowych ugrupowań politycznych w Parlamencie Europejskim odmówili finansowania gwarancji dla dzieci, a tym samym woleli przymknąć oczy na haniebne, a jednak wciąż istniejące zjawisko ubóstwa dzieci w Europie.
Eider Gardiazábal Rubial, rzeczniczka Grupy S&D w Komisji Budżetowej PE, powiedziała:
- Nie stać nas na kolejny rok bez w pełni operacyjnego finansowania UE, które stanowi część nowego wieloletniego budżetu UE na lata 2021-2027. Niestety, rok 2021 stał się takim rokiem i nie możemy sobie pozwolić na to, aby rok 2022 poszedł za tym przykładem. Poza tym wysyłamy mocny sygnał, nie tylko do państw członkowskich, które chcą obciąć pieniądze w budżecie UE. Mówimy również Komisji Europejskiej, że już najwyższy czas, aby powiedziała, skąd UE otrzyma środki własne na sfinansowanie ambitnych celów, które deklaruje na rzecz Europejczyków. Bez jasnego planu środków własnych w budżecie UE, przedstawionego jak najszybciej, Komisja Europejska składa tylko „piękne” obietnice. Jako Socjaliści i Demokraci nie możemy pozwolić na to, aby nasi obywatele zostali wprowadzeni w błąd, kiedy tak bardzo na nas liczą, jeśli chodzi o odbudowę społeczną.
- Nieuwzględnianie aspektu społecznego przy opracowywaniu budżetu UE jest skrajnie złym podejściem i wszyscy zapłacimy za to bardzo wysoką cenę, jeśli pójdziemy drogą zaproponowaną przez państwa członkowskie w Radzie, domagając się cięć budżetowych za plecami Europejczyków. Jednym z przykładów jest polityka transportowa; chcemy, aby inteligentny i zrównoważony transport był przystępny cenowo dla wszystkich naszych obywateli. Innym przykładem jest sprawiedliwa transformacja cyfrowa. W tłumaczeniu na język życia codziennego oznacza to, że musimy przygotować Europę na cyfrowy świat, z którym każdy będzie mógł z niego korzystać, a nie tylko uprzywilejowane osoby, mające dostęp do kosztownej edukacji cyfrowej.
