Nie możemy milczeć w obliczu powtarzających się tragedii na Morzu Śródziemnym. Pragniemy znalezienia europejskiego rozwiązania dla tego, co uważamy za problem europejski, z udziałem wszystkich państw członkowskich - które mają wyłączne kompetencje w zakresie granic zewnętrznych - wszystkich instytucji UE, jak również z wykorzystaniem wszystkich instrumentów i agencji UE. Rozwiązanie to powinno być oparte na solidarności (między państwami członkowskimi, ale także z krajami trzecimi) oraz na całościowym podejściu, które weźmie pod uwagę wszystkie aspekty tego problemu.
1. Ratowanie życia na morzu
Unia Europejska musi zapewnić, by państwa członkowskie przeprowadzały odpowiednie działania poszukiwawcze i ratownicze w rejonie Morza Śródziemnego, skoordynowane na poziomie UE przez Frontex (operacje Tryton i Posejdon). Frontex musi być w stanie podejmować działania na pełnym morzu (co nie ma miejsca w przypadku obecnej operacji Tryton, ale było możliwe w przypadku włoskiej operacji Mare Nostrum). Frontex potrzebuje większych środków i źródeł finansowych w celu dobrego wykonywania swojej misji. Do tej pory składki państw członkowskich na rzecz Frontex-u nie były obowiązkowe. Państwa członkowskie muszą wykazać się większą solidarnością, zapewniając statki i zasoby ludzkie na rzecz operacji poszukiwawczych i ratowniczych.
2. Zapewnienie ochrony tymczasowej
Według Frontex-u, w najbliższych miesiącach próbę pokonania Morza Śródziemnego może podjąć od pół miliona do miliona osób. Aby poradzić sobie z tym masowym napływem ludzi, którzy musieli opuścić swój kraj pochodzenia i chwilowo nie są w stanie powrócić z powodu braku bezpieczeństwa, należy pilnie rozważyć wszystkie opcje. Opcje te obejmują wprowadzenie wiążącego mechanizmu solidarności, większe wykorzystanie wiz humanitarnych, nadzwyczajny mechanizm relokacji oraz możliwość wdrożenia dyrektywy w sprawie ochrony tymczasowej (2001/55/WE), która została przyjęta w celu stawienia czoła masowemu napływowi osób przesiedlonych w czasie kryzysu w Kosowie.*
*Uwaga dla wydawców:
Unia Europejska nigdy nie wdrożyła przepisów dyrektywy w sprawie ochrony tymczasowej, ponieważ warunki jej wdrożenia (masowy napływ) nie zostały uznane za spełnione. W 2013 r. Parlament Europejski wystąpił o wdrożenie dyrektywy w sprawie ochrony tymczasowej w związku z syryjskim kryzysem. Grupy EPL, S&D, ALDE, Zieloni i GUE poparły ten wniosek.
3. Skuteczna walka z sieciami handlu ludźmi i przemytu migrantów we współpracy z państwami trzecimi
Państwa członkowskie powinny zapewnić, aby ich organy ściśle współpracowały z Europolem, Frontex-em, EASO (Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu) i Eurojustem w celu walki z przestępczymi sieciami handlu ludźmi oraz przemytu migrantów, a także w celu wykrywania i śledzenia źródeł ich finansowania. Państwa członkowskie powinny również ściśle współpracować w tych kwestiach z państwami trzecimi, a w szczególności z państwami sąsiadującymi z Libią.
4. Należy rozważyć różne metody, pozwalające na przyspieszenie procedur rozpatrywania wniosków o azyl, w tym zbadać możliwość przetwarzania ich w krajach trzecich
