Socjaliści i Demokraci obronili w środę w głosowaniu w Parlamencie Europejskim swoje stanowisko w sprawie nowego systemu zasobów własnych dla budżetu UE w celu wsparcia finansowania Planu Odbudowy. Parlament apeluje o wprowadzenie wiążącego harmonogramu do dnia 1 stycznia 2021 roku, jeśli chodzi o wprowadzenie tych nowych źródeł dochodów. Eurodeputowani argumentują, że państwom członkowskim trzeba będzie dać wystarczająco dużo czasu na zakończenie długiej procedury ratyfikacji przed uruchomieniem Planu Odbudowy w 2021 roku.
Elisabetta Gualmini, rzeczniczka Grupy S&D ds. zasobów własnych, powiedziała:
- Luka finansowa w budżecie UE, wynosząca 12 miliardów euro rocznie, spowodowana wyjściem Wielkiej Brytanii z UE, wraz z pojawieniem się innych wyzwań, takich jak pandemia Covid-19, zmiany klimatyczne i niestabilna sytuacja w sąsiedztwie UE oraz pilna potrzeba pełnego sfinansowania Instrumentu na rzecz Odbudowy Next Generation EU w kolejnych latach, sprawia, że konieczność znalezienia nowych zasobów stała się jeszcze pilniejsza.
- Dzięki naszym nieustającym negocjacjom, grupy polityczne w Parlamencie Europejskim osiągnęły historyczne porozumienie w sprawie najbardziej ambitnego zestawu kompromisów, jakie kiedykolwiek osiągnięto w tej sprawie; chodzi o zasoby własne, które są w naszym zasięgu, takie jak te oparte na podatku od transakcji finansowych, podatku od usług cyfrowych i podatku korygującym od emisji dwutlenku węgla pobieranym na granicach, ale także te generowane poprzez poszerzenie istniejącego systemu handlu uprawnieniami do emisji, wspólny skonsolidowany podatek od osób prawnych oraz podatek od odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych niepoddawanych recyklingowi. Nie jest to jednak lista zamknięta. Jak zdecydowaliśmy w Komisji Budżetowej, można będzie dodawać dalsze zasoby własne, takie jak opłata z tytułu jednolitego rynku dla dużych przedsiębiorstw międzynarodowych, które czerpią korzyści z uczestnictwa w jednolitym rynku.
Eider Gardiazábal, rzeczniczka Grupy S&D ds. budżetu, powiedziała:
- Wizją naszej Grupy i Parlamentu Europejskiego było zawsze generowanie nowych zasobów własnych poprzez wdrażanie polityk, których żadne państwo członkowskie nie mogłoby zrealizować samodzielnie, takich jak zmuszenie bogatych oszustów podatkowych, spekulantów i największych trucicieli do płacenia za szkody, wyrządzane przez nich społeczeństwu i środowisku. Innymi słowy, nowe zasoby własne należy gromadzić zgodnie z celami polityki związanymi z wdrażaniem Zielonego Ładu, bardziej sprawiedliwym rynkiem wewnętrznym i związaną z tym transformacją cyfrową. Takie podejście pozwoliłoby na przeniesienie obciążeń podatkowych ze zwykłych obywateli na miliarderów i wielkie międzynarodowe korporacje. Domagamy się ponadto zobowiązania, że do 1 stycznia 2021 r. ustalony zostanie harmonogram, którego wiążący charakter będzie legitymizowany porozumieniem międzyinstytucjonalnym w kwestii wprowadzenia nowych zasobów własnych na okres od 2021 roku do najpóźniej 2028 roku.
Eric Andrieu, wiceprzewodniczący Grupy S&D, odpowiedzialny za budżet, powiedział:
- W obecnej sytuacji kryzysowej, wywołanej przez pandemię Covid-19 i jej skutki uboczne dla gospodarki Unii, Rada Europejska uważa, że opodatkowanie plastiku i opłata cyfrowa oraz opłata za dostosowanie emisji dwutlenku węgla wystarczyłyby zarówno pod względem politycznym, jak i finansowym. Nic bardziej mylnego! Musimy bronić wspólnej, skonsolidowanej podstawy opodatkowania dla przedsiębiorstw; potrzebujemy podatku od usług cyfrowych i podatku od transakcji finansowych; potrzebujemy podatku od odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych niepoddawanych recyklingowi oraz odpowiedniego systemu handlu uprawnieniami do emisji. To nie są życzenia, takie są fakty!
- W obliczu rosnących wyzwań i mniejszych zasobów, UE musi wzmocnić swój budżet poprzez zgromadzenie nowych zasobów własnych. Alternatywą byłoby podniesienie składek opartych na DNB, co oznaczałoby większe podatki dla zwykłych ludzi.
- Plan Odbudowy dla Europy przyniesie korzyści wszystkim współzależnym gospodarkom UE; jest to rozwiązanie korzystne dla wszystkich i wymaga ono wspólnego wysiłku. Specjalne traktowanie, takie jak rabaty od niektórych krajowych wkładów do budżetu UE, nie jest ani moralnie dopuszczalne, ani prawnie uzasadnione po wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii.
