Dążenie Unii Europejskiej do otwartej autonomii strategicznej jest niezbędną odpowiedzią na szybko zmieniający się i coraz bardziej transakcyjny świat, w którym nasila się rywalizacja wielkich mocarstw, tworząc złożone, wielowymiarowe i płynne wyzwania.
Jeśli Unia chce pozostać wiodącym globalnym aktorem, musi być bardziej zjednoczona i asertywna, wyciągnąć wnioski z niedawnych i trwających wielowymiarowych kryzysów oraz wdrożyć niezbędne reformy. Koniec z dotychczasowym podejściem.
Otwarta autonomia strategiczna UE odnosi się do zdolności Unii do samodzielnego działania we wszystkich kwestiach o znaczeniu strategicznym, kiedy i gdzie jest to konieczne, oraz we współpracy z partnerami, kiedy tylko jest to możliwe.
Jest to sposób, w jaki Unia może realizować swoje interesy i wartości bez nadmiernego polegania na zasobach i zdolnościach podmiotów zewnętrznych oraz być odporna na wstrząsy o różnym charakterze dzięki skutecznemu i zrównoważonemu wykorzystaniu swoich strategicznych zasobów, w oparciu o naszą autonomię decyzyjną i autonomię działania.
Otwarta autonomia strategiczna UE wymaga współpracy, koordynacji i synergii między różnymi politykami zewnętrznymi i wewnętrznymi w Unii.
Celem niniejszego dokumentu jest opracowanie całościowej, wielowymiarowej i spójnej, postępowej interpretacji koncepcji otwartej autonomii strategicznej UE dla Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim (Grupa S&D).
