Een Europese Sociale Pijler die enkel een inspirerend kompas is voor de lidstaten en sociale bescherming niet verankert in Europese wetten is voor de Europese sociaal-democraten onaanvaardbaar,” zegt Europees parlementslid Kathleen Van Brempt. Je kan niet vooruit geraken als je hard probeert te rijden met de remmen dicht geknepen.
“De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Dat spreekwoord is helaas ook van toepassing op de voorstelling van de Sociale Pijler door de Europese Commissie,” zegt Europees parlementslid Kathleen Van Brempt. “De Europese Commissie lijkt maar niet te beseffen hoe ernstig de situatie in Europa is. Commissievoorzitter Juncker zei naar aanleiding van de Verklaring van Rome dat als Europa de steun van werkende mensen verliest omdat ze anders behandeld worden dan andere maatschappelijke spelers, ze ook alle steun voor de Unie zal verliezen. De huidige voorstellen van de Commissie zijn niet van die aard dat ze werknemers in de Unie het recht op sociale bescherming garanderen. Het gaat voornamelijk om een oplijsting van goede bedoelingen. De Sociale Pijler is een ‘kompas’, een ‘inspiratiebron’, een ‘referentiekader’ voor de lidstaten, zei commissaris voor sociale zaken Marianne Thyssen. Door goede voornemens op te lijsten geeft de Commissie de indruk hard te willen rijden, maar door niets concreet te maken, toont ze aan dat ze dat doet met dichtgeknepen remmen. En dan geraak je natuurlijk niet vooruit. Als het daarbij blijft, is dat voor ons volstrekt onaanvaardbaar. Mensen vragen sociale bescherming en die moet afdwingbaar worden gemaakt via Europese wetgeving. Wij verwachten dat de Europese Commissie tegen het einde van het jaar daarom met een pakket wetgevende maatregelen komt die sociale rechten en - bescherming afdwingbaar maken in de hele Unie.”
“Er was vandaag gelukkig ook wat goed nieuws te horen. De voorstellen van de Commissie over de balans tussen werk en gezin juichen we uiteraard toe. De Commissie stelt het recht op vijf dagen betaald zorgverlof, vier maanden ouderschapsverlof en tien dagen betaald vaderschapsverlof voor in de hele EU. Voor België zal dat niet zoveel verschil uitmaken omdat ons land reeds een goed sociaal verlofsysteem heeft, maar dat is niet overal in de Unie het geval. In lidstaten als Cyprus, Duitsland, Malta, Oostenrijk, Slovakije en Tsjechië bestaat er géén vaderschapsverlof. In Finland loopt het dan weer op tot 54 dagen, in Slovenië tot 90 dagen. Het voorstel draagt bij tot een betere verdeling van taken in het gezin en wil de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt verbeteren om zo ook de loonkloof en de pensioenkloof tussen mannen en vrouwen te dichten. Dat voorstel krijgt onze steun, maar zal ook nog door de lidstaten moeten goedgekeurd worden, dus ook hier hebben we nog geen garanties.”
“De uitdagingen in Europa zijn echter véél groter dan het recht op vaderschaps- of zorgverlof. Essentieel is ‘bescherming', zoals het recht op een degelijk contract en correcte arbeidsvoorwaarden, wat ook betekent dat Europa komaf moet maken met nulurencontracten, onbetaalde stages én een minimumloon van ten minste 60 procent van het mediaanloon in de betrokken lidstaat moet garanderen. Alle Europeanen moet ook toegang hebben tot een degelijke sociale bescherming. Lidstaten moeten op het vlak van sociale bescherming minimale fatsoensnormen hanteren. Wij willen dat de Commissie leiderschap toont en zich niet verbergt achter de rug van de lidstaten. Dat zal een strijd worden uiteraard, want vooral lidstaten uit centraal- en Oost Europa, onder leiding van Polen en Hongarije, willen niets weten van afdwingbare sociale rechten. Net die landen tonen aan wat de gevolgen kunnen zijn als sociale rechten niet Europees afgedwongen kunnen worden. Ze komen dan ernstig onder druk te staan. Ook de werkgeverslobby liet bij monde van BusinessEurope verstaan dat sociale rechten voor hen geen prioriteit zijn en gebruikte daarvoor het riedeltje dat sociale rechten een barrière vormen voor jobcreatie. De sociale strijd is in Europa nog lang niet gestreden en wij verwachten van de Commissie dat ze daarin een bondgenoot is die haar burgers even ernstig, zo niet ernstiger neemt dan haar werkgeversorganisaties en een aantal illiberale lidstaatregeringen.”
Thyssen kondigde in maart ook een wetgevend initiatief aan om de sociale bescherming van zelfstandigen en werknemers in de nieuwe digitale economie te verbeteren, “maar die belofte werd vandaag afgezwakt naar een ‘sociale consultatieronde’ met de sociale partners,” zegt Van Brempt. “Voor ons is het nochtans essentieel dat, nu het aantal freelancers toeneemt en er in de digitale economie meer gewerkt wordt met tijdelijke contracten of freelance-opdrachten, iedereen die werkt, beschermd wordt en sociale rechten kan opbouwen ongeacht het arbeidsstatuut,” zegt Van Brempt.
“Voor ons mist de Sociale Pijler zoals ze vandaag werd voorgesteld een echte Europese ambitie en antwoordt ze niet op de vragen van Europese werknemers en gezinnen om deftig beschermd te worden tegen onheil. De Commissie hoopt dat alle lidstaten van de Eurozone en eventueel nog lidstaten van daarbuiten op het einde van dit jaar de sociale Pijler zullen willen onderschrijven. Maar zelfs daarover bestaat geen zekerheid. Lukt dat niet, dan wil de Commissie verder gaan met een beperkte groep van lidstaten. Maar als het Sociale beleid van de Unie tegen het einde van het jaar niet verankerd kan worden in afdwingbare Europese wetgeving, dreigt ze de Europese burgers opnieuw teleur te stellen, met alle gevolgen vandien. Dat laatste kan Europa zich niet permitteren.”
zie ook: http://www.socialistsanddemocrats.eu/socialrights
MEPs involved
