Pro-Europese politici moeten ophouden naar Macron te staren als naar de visjes in een aquarium,” zegt Europees parlementslid Kathleen Van Brempt, “want Macron geeft weliswaar enthousiasmerende speeches over Europa, maar slaagt er zelden in zijn woorden in daden om te zetten.”
Zoals te verwachten viel, werd de Franse president in het Europees parlement ingehaald als een rockster waarop alle camera’s van de Unie gericht waren. Toegegeven, Macron is een frisse en enthousiaste verschijning die, althans wat Europa betreft, inspirerende speeches kan geven. Dat deed hij vandaag opnieuw in het Europees parlement. Respect dus voor de pro-Europese houding van Macron, die we van meer Europese leiders zouden mogen verwachten. Maar we zien wel een groot verschil tussen de krachtige speech en het beperkte werk op het terrein. Macron slaagt er immers niet in zijn voorstellen om te zetten in daden.
Als Macron zich bijvoorbeeld verzette tegen de Spitzenkandidaten-procedure, waarbij de volgende voorzitter van de Commissie de kandidaat is van de fractie die er in slaagt een meerderheid te leveren, komt dat omdat Macron geen Europese fractie heeft en dus nooit de nieuwe Commissievoorzitter kan leveren. Dan wordt het plots minder belangrijk om de Europese democratie te verstevigen. Tijdens zijn speech zwakte hij dat verzet weliswaar af, maar zag de Spitzenkandidat enkel functioneren binnen een systeem van Europese kieslijsten.
Macron verzet zich eveneens actief tegen de Europese richtlijn die een betere verhouding tussen werk en vrije tijd wil afdwingen, de zogenaamde work-life balance directive. Die wil er voor zorgen dat mensen die zorgen voor hun kinderen, zorgbehoevende familieleden of ouderen, hun beroepsleven behoorlijk kunnen combineren met hun gezinsleven. De richtlijn wil ook de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen op de werkvloer wegwerken. Daarom hebben parlementsleden van de Europese sociaal-democraten zich vanochtend bij de aankomst van Macron in het parlement, aangesloten bij de actie van 50 NGO’s die Macron oproepen om zijn blokkering van die directieve in de Raad te stoppen (zie foto’s). Macron heeft het voortdurend over een sociaal Europa, maar als het Europees parlement daar iets aan wil doen, verhindert hij dat.
Dat kan eveneens gezegd worden van het vluchtelingenbeleid van Frankrijk, dat in woorden pleit voor een aanpassing van de Dublin-conventie, maar er in de realiteit aan blijft vasthouden en op die manier elke solidariteit met grenslanden zoals Griekenland of Italië verwerpt.
Tot slot had Macron het in zijn speech over 'buitenlandse krachten die het Europese multilateralisme bedreigen’ én over een gezamenlijke ‘Europese soevereiniteit', maar hij besliste unilateraal, zonder zijn Europese partners of de Hoge Vertegenwoordiger voor het buitenland- en veiligheidsbeleid van de EU, Federica Mogherini te kennen, over een luchtaanval op Syrië. Dat deed hij zonder VN-mandaat laat staan een mandaat van de EU. Macron stapt mee in de oorlogslogica van Trump, diezelfde Trump die er niet voor terugdeinst een handelsoorlog met de EU te overwegen. Ook die beslissing toont aan dat Macron de Europese multilaterale gedachte eerder genegen is in woorden dan in daden.
Pro-Europese politici moeten ophouden naar Macron te staren als naar de visjes in een aquarium. Voorlopig blijft het bij mooie woorden, zonder veel concrete actie. Je kan Europa niet blijven verkopen aan de bevolking als een prachtig cadeau, als rond dat cadeau enkel een grote Europese strik zit, maar de doos verder leeg blijft.
